Archive | uztaila, 2007

Tailerrak 2.0

Tailerrak 2.0Irailean Artelekun ospatutako EH 2.0 jardunaldiei jarraipen bat eman nahian, antolatzaileek uda honetan tailer ezberdinak antolatzea erabaki dute Euskal Herriko txoko ezberdinetan.

Ikasturte hasieran lokalizazioa eta internazionalizazioa izan baziren hizpide, oraingoan hitzak alde batera utzi eta praktikari heltzea erabaki da. Uztailaren hirugarren astean, beraz, Internet, tresna berriak, wikiak, blogak eta beste hainbat web 2.0 baliabide praktikan ikasteko aukera izango du interesa duen edonork. Helburua web 2.0 tresnak eta filosofia dohain Euskal Herri osoan zehar zabaltzea da eta horregatik ez da mugarik egongo. Hau da, nahi adina ikastarotan parte har daiteke (bakar batean nahiz guztietan) eta egin beharreko gauza bakarra tailerren wikian izena ematea da.

Helburu horretan guk ere lagundu nahi izan dugu eta hortxe izango gara uztailaren 21ean, Gasteizko Saregunen, Blogak eta web 2.0 tailerrean. Hementxe duzue egitarau osoa:

  • Wikipedia. Uztailaren 16an, Arrasaten. Arkaitz Zubiaga.
  • Ubuntu/software librea. Uztailaren 18an, Larrabetzuko Hori Bai gaztetxean. Sergio Peña eta Ibon Castilla.
  • Podcasting/irratigintza. Uztailaren 19an, Bilboko Kafe Antzokian. Jabi Zabala.
  • Blogak/web 2.0. Uztailaren 21ean, Gasteizko Saregunen. Maite Goñi eta Gorka Julio.
  • Bideogintza. Irailean, Iruñean.

Tailerrak 2.0 herritar guztiengana heldu nahi duen ekimen ireki bat da. Tailerrak, beraz, parte-hartzaileak izango dira, antolaketatik hasi eta aurrerantzean egin beharreko zereginetan ere. Gauzak horrela, jendeak tailer gehiago (eman eta jasotzeko) proposatu ahal izango ditu, guztion artean erakutsi zein ikasteko.

Wikian topa dezakezue tailer ezberdinei buruzko informazio guztia. Anima zaitezte, bada, zuen ekarpenak egitera, zer edo zertan laguntzera edo jakin-mina duzuen gaian izen ematera.

Comments { 1 }

Benetako lagunen aterbea – PAKO ARISTI

liburuaren azalaNik hautatu dudan liburua Pako Aristik idatzia da. Ez da idazle honi buruz euskaljakintzan idazten dugun lehen aldia, hementxe duzue iaz Ibaik Venezuela, iraultza isilaren hitzak obrari buruz idatzi zuena.

Pako Urrestillan jaio zen 1963an. Kazetaritzan lizentziatua da eta idazlea lanbidez. Prentsan kolaboratu ohi du iritzi artikuluak idatziz, baina elkarrizketak eta erreportaiak ere egin izan ditu. Euskadi Irratian eta Herri Irratian kolaboratu du, eta ETBko gidoilaria ere izan da. Landu dituen literatura generoak: nobelagintza, poesia, kazetaritzako saiakera eta haur eta gazte literatura. Azken honetan kokatuko genuke nik irakurri dudan Benetako lagunen aterbea.

Istorioaren narratzailea bere txikitako herrira bueltatzen da eta bere gaztaroko oroitzapenak, abenturak eta gorabeherak kontatzen ditu. 5 dira pertsonaiarik nagusienak, bostak lagun koadrila berekoak eta ia denak Azpeitikoak.

Lau mutil eta neska batek boskote jatorra eta bihurria osatzen dute. Abentura bat bukatzerako beste bat aurrean jartzen die bizitzak, lehengoa baino arriskutsuagoa eta zirraragarriagoa.

Protagonista herrira itzultzen denean, banan-banan joaten da lagunen etxera ezusteko askorekin topatuz. Dudarik gabe, lagunen arteko elkarrizketa nagusienak herriko udaltzainei buruzkoak dira, komentatzen dute nola ahalik eta isun gehien jartzen ahalegintzen ziren dirua irabazteko. Zinea ere aipagai dute berraurkitzearen solasaldi hauetan. Izan ere, euren bizitzan garrantzitsua izan da zinea, askotan alokatzen baitzituzten beraien adinetik gorakoentzat ziren filmak…

Ia kontakizun guztietan bezala, honetan ere maitasun egoerak azaltzen dira, baina hauek protagonistak zertxobait helduagoak direnean gertatzen dira eta, nola ez, zeloak ere topa ditzakegu.

Amaitzeko, nire ustez, liburu hau 14-17 urteko gazteentzat aproposa izan daiteke; izan ere, une askotan, zuk zeuk txikitan izandako egoera antzekoak topa baititzakezu. Gainera, ez da oso luzea eta nahiko erraz irakurtzen da.

Comments { 2 }

Meme 2º Encuentro de Edublogs, Ayerbe

Edublogs 2007Hace un tiempo que Lu (a quien tuve el enorme placer de conocer en Barcelona en la entrega de los Premios Espiral) me pasó el testigo del Meme comenzado por Charo para el 2º Encuentro de Edublogs en Ayerbe. La verdad es que por una cosa y por otra he ido aplazando mi respuesta hasta llegar un momento en que me parecía que cualquier cosa que dijera ya estaba dicha, que poco o nada podia aportar ya. De todas maneras, esta mañana me he levantado pensando que sería la primera vez en la que se me invita a dar mi opinión y no lo hago, por lo que ahí va mi respuesta. 🙂

Imagina que tienes un colega que imparte tu misma asignatura y quiere incorporar las TIC en su asignatura para el curso que viene. Viene a ti, ya que le suena que tú tienes un blog y enredas con estas cosillas, en busca de consejo. ¿Qué le dirías? ¿Cuáles serían las claves para que tu compañero tuviese éxito en esta tarea?

    1. En primer lugar le felicitaría por haber dado el primer paso. Al fin y al cabo, si ha venido pidiendo apoyo u opinión es porque ha visto, al igual que muchos de nosotros, que la integración de las TIC en el aula, en general, y en nuestra asignatura, en particular, puede ser beneficiosa para nuestros alumnos y para la asignatura.
    2. Trataría de explicarle de una forma sencilla las posibilidades que ofrecen las distintas herramientas web 2.0 y, sobre todo, la filosofía (para que a su vez pudiera trasladarla a sus alumnos). Dificilmente podrás hacer si no sabes qué se puede hacer. Yo, por ejemplo, en su día agradecí muchísimo que mis compañeros me abrieran los ojos y me animaran a probar.
    3. Le haría una demostración práctica-técnica. Crearíamos un blog o un wiki e insertaríamos algún enlace y video con el objetivo de hacerle ver que no hace falta ser un crack en informática para dar los primeros pasos.
    4. Le pondría algunos ejemplos sencillos de actividades sencillas que se pueden realizar con la herramienta, algo concreto con lo que pudiera empezar.
    5. Le daría algunas referencias de obligada visita para que pudiera conocer de primera mano lo que se está haciendo.
    6. Le hablaría de los marcadores sociales y agregadores pero sin entrar en demasiadas profundidades (esto lo dejaría para una 2ª cita).
    7. Y por supuesto, le diría que contará conmigo…

En mi opinión la clave está en abrir los ojos. Se me hace imposible pensar que una vez conocidos algunos, no digo muchos, de los beneficios que las TIC nos pueden proporcionar, nuestros compañeros no se animen a dar el primer paso. El límite está en la imaginación de cada cual.

Estoy dando un curso y no puedo ir a Ayerbe (gracias por invitarme, Isidro) pero espero que tengáis unos días fructíferos en todos los sentidos. Me conformaré con seguir el encuentro virtualmente. 😉

Comments { 0 }
-->